کردستان باس - ملا بختیار (عضو سابق شورای عالی سیاسی اتحادیه میهنی) روز چهارشنبه ۱۴۰۳/۱۲/۱۵ در یادداشتی به مناسبت سالروز قیام کردها اعلام کرد: این مسئله یک افتخار تاریخی است که از رانیه و اطراف آن عبور کرد و به همین دلیل تاریخ به آن لقب دروازه قیام داد.
وی افزود: باید شهری پس از فاشیسم انفال و حملات شیمیایی پیشتاز وجدان آزاد می‌شد، این افتخار تاریخی با افتخار نصیب رانیه و اطراف آن گردید که با خون فرزندهایشان زنگ خطر فاشیست‌ها را به صدا درآوردند، به همین دلیل تاریخ به آن عنوان دروازه قیام را داده است.
ملا بختیار در ادامه بیان کرد: بی‌شک قطره‌ای از خون شهیدان در هر زمان و مرحله‌ای به راه رهایی و آزادی ریخته شد، اکنون در دل‌های ما همچون گل‌های سرخ مبارزه روییده است اما شهدای قیام سرآغاز تاریخ جدیدی هستند که خون آن‌ها برای آزادی ریخته شد و تحول فرهنگی اقتصادی، سیاسی، ملی و سیاسی جدیدی ایجاد کرد.
عضو سابق شورای عالی سیاسی اتحادیه میهنی ادامه داد: مزار این شهدا و همه شهدای کردستان از کاخ‌هایی که مفسدان ساخته‌اند، با شکوه‌تر است. در این مناسبت زیبا نمی‌خواهیم ۳۴ سال پس از قیام در کنار دستاوردهای چشمگیر نمونه‌های زیادی مطرح کنیم، با این حال نمی‌توان از عناوین رویدادها چشم پوشی کرد.
ملا بختیار با طرح این پرسش‌ها افزود: چرا در جریان قیام برنامه محکمی اندیشیده نشد تا قیام شکست نخورد؟ چرا به نیروهای چپ و راست جبهه کردستانی اجازه داده شد کل کردستان را غارت کنند، حتی یک نفر هم به خاطر این غارت مجازات نشد.
وی در ادامه بیان کرد: پس از تحمیل خط ۳۶ و منطقه آتش بس تضمین شده توسط قطعنامه ۶۸۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد، کار خوبی انجام، انتخابات برگزار و نتیجه آن پارلمان و اقلیم کردستان بود، با این حال جنگ داخلی برای چه بود؟
ملا بختیار در پایان اعلام کرد: متاسفانه از این اشتباهات بزرگ درس‌های اندکی گرفته شده است، اقلیم کردستان هنوز یکپارچه نشده و نیروهای پیشمرگه متحد نیستند. درآمد کردستان تحت کنترل اقلیم کردستان نیست و قانون در صدر قرار ندارد، با این حال می‌پرسیم در سالگرد پنجم مارس، آیا مسئول هیچ حزب و مقامات ارشد هیچ وزارتخانه‌ای از گذاشتن تاج گل بر بنای یادبود دروازه قیام دریغ نکردند؟